Zapotrzebowanie na detale wykonane z metalu ciągle rośnie, pojawiają się też nowe oczekiwania ze strony klientów, dlatego branża metalowa musi nieustannie się rozwijać. Do produkcji metalowych elementów i podzespołów często używane są materiały o wyjątkowych właściwościach, które trudno jest poddać tradycyjnej obróbce skrawaniem.
Do takich zadań specjalnych wykorzystuje się obróbkę elektroerozyjną, która polega na kontrolowanej erozji elektrycznej metalu w celu uzyskania jego właściwego kształtu. W ten sposób produkuje się stemple, matryce oraz formy wtryskowe i odlewnicze z materiałów takich jak hartowana stal lub węglik spiekany.
Podstawowym wyposażeniem maszyny używanej do obróbki elektroerozyjnej jest elektroda, która w zależności od rodzaju urządzenia przybiera różne formy. Wśród narzędzi do obróbki tego rodzaju wyróżnia się wycinarki drutowe, w których funkcję elektrody pełni przewijający się drut oraz drążarki wgłębne wyposażone w elektrodę kształtowaną. W procesie elektroerozji elektroda zbliżając się do obrabianego elementu wytwarza pole elektryczne, które działa destrukcyjnie na materiał. Oba przedmioty zanurzone są w dielektryku, aby wytworzona energia skupiała się na obrabianym przedmiocie.
Czym są technologie EDM i WEDM?
WEDM, czyli Wire Electro Discharge Manufacturing, to metoda cięcia drutem, do której wykorzystywane są wycinarki drutowe. Elektroda w postaci przewijanego drutu o średnicy 0,02 do 0,5 mm wykonana jest z mosiądzu lub powlekanej miedzi, a jako dielektryk przeważnie stosowana jest woda dejonizowana. Dzięki tej metodzie można uzyskać precyzyjne cięcia nawet podczas obróbki detali o niewielkich rozmiarach, dlatego stosuje się ją w mikro- i nanotechnologii. Dużą zaletą techniki cięcia WEDM jest uniwersalność i prostota stosowanej elektrody.
W obróbce elektroerozyjnej wykorzystywane jest narzędzie, jakim jest drążarka wgłębna. Charakterystyczną cechą maszyny jest kształtowana elektroda, która zanurza się w obrabianym materiale i dzięki temu odwzorowuje w nim swój kształt. Jest to obróbka elektroerozyjna EDM, stosowana do produkcji form i matryc. Metoda ta umożliwia stworzenie form o zróżnicowanych kształtach, trudnych do uzyskania w procesie tradycyjnej obróbki. Dodatkowo powstałe elementy wyróżniają się precyzją i wysoką jakością odwzorowania szczegółów. W procesie EDM powszechnie wykorzystuje się olej węglowodorowy jako dielektryk.